Το να καταφέρεις να καταλάβεις από νωρίς, ότι το παιδί σου έχει αυτισμό ή βρίσκεται στο φάσμα είναι πολύ σημαντικό. Δες εδώ τα πρώιμα αυτιστικά σημάδια!
Ο αυτισμός είναι μια ασθένεια, που τα τελευταία χρόνια αποτελεί μάστιγα. Πολλοί γονείς τρέμουν στην ιδέα, ενώ άλλοι όταν το ακούσουν πέφτουν σε βαθιά κατάθλιψη. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο μαύρα!
Αν το προλάβεις από νωρίς και βάλεις το παιδί σου σε ειδικό πρόγραμμα με ειδικό παιδαγωγό και εργοθεραπευτή, δε θα έχει κανένα πρόβλημα. Θα σου πω τώρα λοιπόν μερικά σημάδια, για να μπορέσεις να καταλάβεις αν συμβαίνει κάτι. Φυσικά, τα συμπτώματα δεν είναι δεσμευτικά! Αν παρατηρήσεις όμως πολλά από αυτά, καλό είναι να επισκεφτείς ένα γιατρό το συντομότερο δυνατόν.
Δες επίσης: 7 Φράσεις που καταστρέφουν το παιδί σου!
Συμπτώματα αυτισμού σε μικρές ηλικίες!
3 μηνών
Όταν το παιδί είναι 3 μηνών, είναι στη διαδικασία που αρχίζει και ανταποκρίνεται πιο εμφανώς στα πρώτα ερεθίσματα. Μερικά από τα σημάδια που θα έπρεπε να σε ανησυχήσουν είναι αν το μωρό σου δεν αντιδρά σε δυνατούς θορύβους ή σε κινούμενα αντικείμενα. Οι 3 μήνες είναι η στιγμή που το παιδί αρχίζει να κοινωνικοποιείται, οπότε γελάει, παράγει ήχους και εστιάζει σε νέα πρόσωπα που βρίσκονται στο οπτικό του πεδίο. Αν δεν κάνει τίποτα από τα παραπάνω, καλό είναι να πάρεις μια γνώμη ειδικού.
12 μηνών
Συνήθως τα παιδιά αυτής της ηλικίας, που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού, δε θέλουν να εξερευνήσουν το περιβάλλον γύρω τους. Δεν είναι κοινωνικά με αποτέλεσμα να μην αντιδρούν όταν τα φωνάζεις με το όνομα τους και δε λένε απλές λέξεις, όπως “μπαμπά”, “μαμά”, κλπ. Επίσης, εμφανίζουν και κινητικά προβλήματα, καθώς δε μπορούν να σταθούν όταν τα κρατάς.
24 μηνών
Δες επίσης: Πως βιώνουν τα παιδιά ένα διαζύγιο!
Επειδή τη βασική δυσκολία αυτών των παιδιών είναι οι αντιδράσεις σε ερεθίσματα. Στα 2 τους χρόνια αυτό που θα παρατηρήσεις είναι να μη μπορούν να πουν πάνω από 15 λέξεις και να μην μπορούν να μιμηθούν κινήσεις, κάτι που εμποδίζει τη μάθηση.
Εννοείται βέβαια, πως το κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Άρα, καλό είναι να του δίνεις περιθώρια και να μην τρομάζεις με το παραμικρό. Αν παρατηρήσεις όμως πολλά από τα συμπτώματα που αναφέρθηκαν, καλό είναι να απευθυνθείς κατευθείαν σε κάποιον ειδήμονα!