Ποια είναι η σχέση σου με το φαγητό; Είσαι από εκείνους που τρώνε γιατί η μηχανή πρέπει κάπως να λειτουργεί ή είσαι από εκείνους που η σχέση τους με το φαγητό είναι πιο περίπλοκη; Όταν λέω περίπλοκη εννοώ αν είσαι και εσύ από τους ανθρώπους που σχετίζουν το φαγητό με την ψυχολογία τους. Δε θα στο κρύψω, πως εγώ είμαι ένας τέτοιος άνθρωπος και δυστυχώς είμαι θύμα του stress-eating -τρώω όταν στρεσάρομαι/αγχώνομαι.
Γενικότερα το φαγητό και εγώ έχουμε μια ιδιαίτερη σχέση. Παρακολουθώντας μια διάλεξη της Eve Lahijani, με έκανε να καταλάβω ότι πρέπει να σταματήσω να τρώω τα συναισθήματα μου και να επαναπροσδιορίσω αυτή τη σχέση με το φαγητό. Μάλιστα η διατροφολόγος Lahijani προτείνει τρία βήματα που μπορούμε να κάνουμε για να έρθουν και πάλι σε ισορροπία οι διατροφικές μας συνήθειες!
Επαναπροσδιόρισε την σχέση σου με το φαγητό και πως να σταματήσεις να τρως τα συναισθήματα σου
Δες επίσης: 15 Τρόποι για να αντιμετωπίσεις αγχωτικές καταστάσεις!
Βήμα 1: Άκου την πείνα σου
Συμβαίνει το εξής. Πεινάμε δεν πεινάμε, θα φάμε το μεσημέρι ή το βράδυ. Θα φάμε και το σνακ γιατί πρέπει όπως μας έχουν μάθει και θα κάνουμε και την ατασταλία μας αργά το βράδυ- ξέρεις εσύ. Η διατροφολόγος Eve Lahijani προτείνει να φας όταν πεινάσεις. Όχι όταν θα έχεις πια λυσσάξει και θα πονάει το στομάχι σου από την αφαγία, αλλά την στιγμή που η πείνα σου θα είναι γύρω στο 3 σε μια κλίμακα πείνας από το 0-10.
Ο λόγος που δεν προτείνει να φάμε όταν η πείνα έχει φτάσει στο 10 είναι γιατί συνήθως τότε είναι που τρώμε τα πάντα και δεν ευχαριστιόμαστε. Ενώ όταν είσαι ακόμα εκεί γύρω στο 3-4 θα μπορέσεις να απολαύσεις συνειδητά το φαγητό σου, χωρίς να τρως ό,τι βρεθεί στο διάβα σου επειδή δεν αντέχεις άλλο από την πείνα.
Βήμα 2: Άκου τις λιγούρες σου
Η Lahijani είπε ότι όταν είχε εξεταστικές υπήρχαν 2 τρόποι διατροφής της. Είτε που θα έτρωγε τον αγλέορα, είτε που θα έκανε δίαιτα. Όταν έκανε δίαιτα σκεφτόταν συνεχώς ότι πρέπει να φάει αυστηρά ότι έλεγε η λίστα. Όταν πάλι ήταν ελεύθερη, έτρωγε πραγματικά ό,τι υπήρχε από πρόχειρο φαγητό. Κάποια στιγμή απλά αποφάσισε ότι θα επικεντρωθεί στο τι θέλει το σώμα της να φάει.
Τελικά όντως το σώμα της ήθελε junk food. Η διαφορά ήταν ότι ήξερε τι ακριβώς ήθελε να φάει, την ποσότητα που ήθελε να φάει και ο οργανισμός της απολάμβανε κάθε μπουκιά. Φυσικά οι λιγούρες εξαπλώθηκαν σε όλα τα είδη φαγητού και κάπως έτσι έμαθε την είναι η κινόα και η λαχανίδα και της άρεσαν. Το συμπέρασμα; Δώσε στον οργανισμό σου την ευκαιρία να σου πει τι θέλει να φάει, μην τον στρεσάρεις με αυστηρό πρόγραμμα που καταλήγει σε κραιπάλες.
Δες επίσης: Τι συμβαίνει όταν φορτώνεις υπερβολικά το πρόγραμμα σου!
Βήμα 3: Μην χρησιμοποιείς το φαγητό σαν επιβράβευση ή τιμωρία
Μην χρησιμοποιείς το φαγητό σαν επιβράβευση ή τιμωρία! Μια πάρα πολύ σημαντική πρόταση που ίσως είναι και το δυσκολότερο κομμάτι. Ξέρω ότι όταν πετυχαίνουμε έναν στόχο ή όταν συμβαίνει κάτι καλό θέλουμε να το γιορτάσουμε και φυσικά μαζευόμαστε για φαγητό. Όταν έχω τις μαύρες μου εγώ τρώω πατάτες τηγανητές γιατί με κάνουν να νιώθω καλύτερα. Είναι καταστάσεις όπου το φαγητό είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ψυχολογική μας κατάσταση.
Φυσικά και η Lahijani δεν λέει μην γιορτάσεις τα γενέθλια σου τρώγοντας τούρτα, ας πούμε. Αυτό που λέει είναι να απαγκιστρώσεις αυτή την τοξική σχέση φαγητού και διάθεσης. Δώσε βάση στο σώμα σου και τι θέλει. Ναι ωραία η τούρτα έκπληξη για τα γενέθλια σου, αλλά αν δεν θέλεις, δε χρειάζεται σόνι και ντε να φας εκείνη τη στιγμή.